Pierwsze wzmianki o kościele pochodzą z XIII wieku. Pierwszą świątynię wznieśli Ojcowie Cystersi z Oliwy w 1283 roku. Był to drewniany kościół z modrzewia. Pozostały po nim pamiątki: drewniana figura Matki Bożej z Dzieciątkiem, stojąca obecnie w głównym ołtarzu oraz drewniany krucyfiks pochodzący z XV wieku. Dokument wizytacyjny z 1583 roku mówił już o kościele częściowo z drewna a częściowo z muru pruskiego, co świadczy o tym, że już w XV wieku dokonano znacznej rozbudowy świątyni. W tym samym dokumencie zapisano, że kościół posiadał tylko jeden ołtarz, natomiast dokument wizytacyjny z 1649 roku mówił już o czterech. Przez kolejne lata – czas wojen szwedzkich – kościół był bardzo zaniedbany, czego efektem było popadanie świątyni w ruinę. Mimo napraw kościół zawalił się zupełnie w 1723 roku. W jego miejsce została wzniesiona nowa świątynia. W listopadzie 1939 roku zginął proboszcz parafii ks. Sarnowski. Od tego czasu do zakończenia wojny kościołem opiekowali się kapłani z Kacka i Oliwy. W okresie powojennym parafią opiekowali się ojcowie Pijarzy z Bolszewa. W roku 1949 proboszczem został ks. Jan Minett, a po jego śmierci w 1981 roku ks. Czesław Jakusz Gostomski. Od 1 stycznia 1973 roku część parafii należy administracyjnie do Gdańska, a część do Gdyni. Od 1980 roku z części powstała parafia w Gdańsku – Osowej. Obecnie w skład parafii chwasczyńskiej wchodzą Tuchom, Tuchomek, część Karczemek do szosy koleczkowskiej, Osowa do torów kolejowych, Gdynia do fabryki Polifarb. Do 1992 roku parafia należała do diecezji chełmińskiej. Bullą papieską Jana Pawła II „Totus tuus” Polaniae populus z 25 marca 1992 roku znalazła się w granicach archidiecezji gdańskiej.
Źródło: Opracowanie Ania Lechmann